Sinesgarritasunean sinesteari utzi genion urtea

Joan den uztailaren 31n, Espainiako Gobernuko presidenteak urtero egiten duen ikasturte amaierako prentsaurrekoan, kronikari politiko onenetako batek, Fernando Gareak, honako galdera hau egin zion Pedro Sanchezi: «Zergatik esan zenuten ez zenutela onartuko orain 'oso positibotzat' jotzen duzuna eta finantzaketari buruz 'zoriontsu' egiten zaituena? Eta horrelako iritzi-aldaketa bat gertatzen den lehen aldia ez denez, zergatik sinetsi behar zaizu Katalunian kontsulta bat onartuko ez duzula ziurtatzen duzunean, geratzen den azken marra gorria baita?». Sanchezek paper batean apuntatu zituen galdera horiek, eta honela erantzun zuen: «Eskerrik asko zure galderengatik, horietako batzuk baloratiboak dira».

Erantzun zalantzagarri hori ez bezala, Garearen galderak –Sanchezek 2018an Efeko presidente izendatu zuen bere balio profesional frogatuagatik eta 2020an kargugabetu zuen albiste-agentzia publiko bat Gobernuaren propaganda-agentzia bihurtzeari uko egin ziolako– bete-betean asmatu zuen, eta horregatik hainbeste haserretu zen agintari sozialista. Telebista eta irrati kate nagusietan ematen ari ziren agerraldi batean, kazetari batek bere lana egin zuen, buruzagi politiko bat bere kontraesanen ispiluaren aurrean jarri zuen eta jendetasunez Gobernuko presidentearen sinesgarritasun falta nabaria erretratatu zuen.

Izan ere, Sanchezek bere agerraldian nabarmendu nahi izan zituen lorpen ekonomiko eta sozialak alde batera utzita, legegintzaldi honetako lehen ikasturtearen ezaugarri nagusia beste bat izan da: sinesgarritasuna politikaren balio gisa suntsitzea. Gareak bere galdera egokian planteatzen zuen bezala, nola sinets daiteke presidenteak emandako hitzean, hitz hori bete ez duen hainbeste aurrekariak kontuan hartuta? Nahikoa da aurten hartu dituen erabaki nagusietako bi gogoratzea: amnistiaren legea onartzea eta Kataluniari kontzertu ekonomikoa ematea.

«Iritzi-aldaketak» onargarriak dira politikan, eta, berez, pentsamenduaren heldutasunaren erakusgarri izan daitezke. Hala ere, Sanchez ezin da horretaz harro egon, erabaki horiek hartu baditu ez baita konbentzimenduagatik izan, behar hutsagatik baizik. 'Bere' beharra, eta ez gobernatzen duen gizartearen behar orokorra. Berak azaldu zien PSOEko kideei beharra bertute bihurtu behar zutela. Ez da «baloratiboa», beraz, norbaitek zalantzan jartzea sinesgarritasunik eza erakutsi duen norbaitek hitza betetzen duen ala ez.

• Temas
• Euskera
• Politikafetxo bat?
• Politika