Politika eta gosari-katilua

Agintari bakoitzak bere estilo propioa dauka. Azken hamabi urteotan Euskadin lehendakari serioa izan dugu, oso arrazionala, inprobisaziorako gogorik gabea. Baten batek robot batekin konparatu zuen, zereginak prozesatzeko baino ez programatutako eta sentimendurik gabeko izakia balitz bezala. Baina bere ibilbidean izandako hauteskundeetako emaitzek –baita EAJk alde batera utzi aurretik argitaratutako inkestek ere– Iñigo Urkulluren gobernatzeko moduari abala ematen diote.

Azaroaren amaieran, EBBk ezustean Imanol Pradales bere ondorengo bezala hautatu zuenean, askok Urkulluren kopia bat ikusi zuten berarengan. Eta ez litzateke arraroa izango, ikastolan bere irakasle izan zelako eta gero politikan ere bere babesle nagusietako bat izan delako. Bat-batean agertu zen gizon serio bat, gorbataduna, zure dirua eta etxeko giltzak emango zenizkien kudeatzaile horietako bat. Berak beti aldarrikatu du bere aurrekoaren gobernatzeko estiloa eta, are gehiago, topo egin duten bakoitzean, berarekiko sentitzen duen debozioa erakutsi du.

Hala ere, Pradalesek lehendakari gisa egindako lehen urratsek argi uzten dute ez duela Urkulluren kopia bat izan nahi. Ajuria Eneako maizter berriak arrazionaltasunetik haratago joan nahi du, eta elementu emozional bat txertatu du bere politika egiteko moduan. Inbestidura saioan, «enpatiaz» jokatzeaz eta «politika emozionala» praktikatzeaz hitz egin zuen. Eta egun batzuk geroago, bere sailburuen kargu-hartzean, zuzenean eskatu zien «ausartak» izateko, jendearen «begietan» pentsatzeko eta «erratzeko beldurrik» ez izateko.

Pradalesek asmatu egiten du emozioak politikan txertatzea erabakitzen duenean, batez ere arrazionaltasuna beherantz doan historiako une honetan. Agintariek zer egiten dutenaren arabera ez ezik, nola egiten duten arabera ere erreakzionatzen dute herritarrek. Horrek ez du esan nahi beti irribarre batekin eta enpatiko agertzen direnak saritzen dituztenik. Adibide asko ditugu geure inguruan 'makarrak' izanda gehiengo absolutuak lor daitezkeela. Nolanahi ere, emozioak botoa aukeratzeko parametro indartsu bihurtu dira.

Hori bai, denak bere muga izan behar du. Emozioetara eta sentimenduetara etengabe jotzeak 'coach' edo Mr. Wonderful bihur dezake Pradales, lehendakari bat baino. Ongi dago diskurtso politikoa noizean behin ezarritako bidetik ateratzea, baina inspirazioa ezin da gosari-katilu batean egon.

• Temas
• Euskera
• Politikafetxo bat?
• Politika