Secciones
Servicios
Destacamos
Edición
Europako hauteskundeek hainbat gauza erakutsi dizkigute ezkerreko espazio politikoari dagokionez: lehenengoa, PSOEk eutsi egiten duela, hori bai, bere bazkideen hustearen kontura; bigarrena, Sumar 'bluf' bat dela eta jendea azkarregi nekatu dela; hirugarrena, iraganean akats ugari izan zituen arren, Podemos bigarren aukera bat jasotzen ari dela; eta laugarrena, ezker konfederalaren zatiketaren aurrean, ezker subiranistak egoera aprobetxatzen duela hari aurrea hartzeko.
Sumarren egoeran jartzen badugu arreta, hauteskunde hauek mugarri bat izan beharko lukete. Yolanda Diazek bere proiektua etsigarria dela aitortu behar du. Gauetik goizera sortutako alderdi baten atzetik geratzea (Se Acabó la Fiesta) eta desagertzeko bidean zirudien beste alderdi batek baino eserleku bat gehiago lortzea (Podemos) oso emaitza txarra da.
Deskalabru honek balio behar dio hartu duen noraezeko bideaz jabetzeko. Azken urtean, 33 eserleku lortu zituen hauteskunde orokorretatik, koalizioa PSOEren kopia huts bihurtu da, ez du inolako eztabaidarik gidatzeko gaitasunik izan, eta barne desadostasunen kudeaketa etengabean murgilduta egon da. Gaur egun, Sumar bere kideen bateratzea baino ez da. Comuns, Compromis, Mas Madrid eta IUrengatik ez balitz (azken bi horiek ez dute eserlekurik izango Bruselan), Sumar ez litzateke ezer izango.
Baina Podemosek ere ezin du su artifizialik bota. Egia da bi eserleku lortzea kondizio hauetan gertakari arrakastatsua dela, dena kontra baitzuen. Baina, aldi berean, Europako hauteskundeetako harrapakin horrek ez du konpentsatzen Espainiako politikan duen egoera larria, ez baitago batere errotua lurraldeetan. Bi eurodiputatu edukitzea oinarri ona da, bai, baina horrek ez du balio handirik ia zinegotzirik eta diputaturik ez baduzu.
Hori dela eta, Sumarrek eta Podemosek nagusiak direnean zer izan nahi duten argitzen hasi behar dute. Etengabeko gerrarekin jarraitzeak elkarrenganako higadura besterik ez du ekarriko; borroka hori, gainera, ez baita ideologikoa, pertsonala baizik. Euren programen arteko aldeak ez dira nahikoa hauteskundeetara bakoitza bere aldetik joatea justifikatzeko; beraz, gainerako arazoak konpontzera bideratu beharko lirateke. Eta hori zaila izango da egungo liderrek, bi kasuetan, huts egindako bi proiekturen buru izaten jarraitzen badute.
Publicidad
Publicidad
Te puede interesar
Publicidad
Publicidad
Esta funcionalidad es exclusiva para suscriptores.
Reporta un error en esta noticia
Comentar es una ventaja exclusiva para suscriptores
¿Ya eres suscriptor?
Inicia sesiónNecesitas ser suscriptor para poder votar.