UNICEFek ohartarazi duenez, pandemiagatik eskolak etengabe ixteak ikaskuntzaren galera handia eragin du Asiako hegoaldean

Eskolen itxierak desberdintasun larriak eragin ditu Asiako hegoaldean, nahiz eta gobernuek eta aliatuek urrutiko hezkuntza zabaltzeko ahalegin handiak egin dituzten, UNICEFek Indian, Maldivetan, Pakistanen eta Sri Lankan egindako ikerketa baten arabera.

COVID-19aren ondorioz Asia hegoaldean eskolak ixteak 434 milioi haurren ikaskuntza eten du. UNICEFen ikerketaren arabera, ikasleen eta haien gurasoen proportzio handi batek adierazi zuen pandemiaren aurreko mailekin alderatuta ikasleek askoz ere gutxiago ikasi zutela. Indian, 14 eta 18 urte bitarteko nerabeen % 80k eskolan fisikoki zeudenean baino ikasketa-maila baxuagoak zituztela jakinarazi zuten. Era berean, Sri Lankan, lehen hezkuntzako haurren gurasoen %69k adierazi zuten beren seme-alabak «gutxiago» edo «askoz gutxiago» ikasten ari zirela. Eta etxe behartsuenetako haurrek eta desgaitasuna duten haurrek erronka handienei aurre egin behar izan zieten urrutiko ikasketak egiten ari ziren bitartean.

«Asiako hegoaldean eskolak ixtearen ondorioz, ehunka milioi haurrek eta horien maisuek urrutiko hezkuntzarako trantsizioa egin behar izan dute konektibitate baxuko eta dispositiboen eskuragarritasuneko eskualde batean», adierazi du George Laryea-Adjei UNICEFek Asiako hegoalderako duen eskualdeko zuzendariak. «Familia batek teknologia eskura duenean ere, haurrek ezin dute beti teknologia hori erabili. Horren ondorioz, arazo handiak izan dituzte ikaskuntzan», gaineratu du.

Esan bezala, Gobernuek ahalegin handia egin duten arren, konexio baxuak eta gailu digitalen sarbideak larriki oztopatu dituzte urrutiko hezkuntza ezartzeko ahaleginak. Indian, 6 eta 13 urte bitarteko haurren % 42k jakinarazi zuten ez zutela urrutiko hezkuntzarik erabili eskolak ixtean. Pakistanen, haur txikienen % 23k ez zuen urrutiko ikaskuntza jasan zezakeen gailurik. Etxe behartsuak izan dira kaltetuenak, eta familia askok zailtasunak dituzte gailu bakar bat ere ordaintzeko.

Gailuak erabilgarri daudenean ere, UNICEFen ikerketak agerian uzten du sarritan gutxiegi erabiltzen direla eta haurrek sarbide mugatua izaten dutela haietara. Adibidez, Pakistanen, gailuetarako sarbidea duten haurren % 24k soilik erabil zitzaketen nahi zutenean.

Ikerketaren arabera, ikasleen eta maisu-maistren arteko elkarrekintza, erregularra eta elkarrekikoa denean, arrakastaren oinarri ona da haur-hezkuntzan, batez ere ikasle txikientzat. Hala ere, inkesten arabera, ikasle gehienek harreman gutxi edo batere ez zuten irakasleekin eskolak itxi ondoren. Sri Lankako lehen mailako eskola pribatuetan, maisuen % 52k esan zuen astean bost egunetan komunikatzen zirela euren ikasleekin, baina kopuru hori % 8ra murriztu zen lehen mailako eskola publikoetako maisuen kasuan.

«Eskolak modu seguruan berriro irekitzea lehentasun osoa da gobernu guztientzat. Aldi berean, irakasleengan inbertitzeak irakasleak eta eskolak egoera guztietara egokitu ahal izatea bermatuko du. Urrutiko hezkuntzan eta mistoan trebatutako, hornitutako eta oinarritutako irakasle gehiago badaude, hobe izango dute euren ikasle guztiengana iristea. Inbertsio kritiko hori egin behar dugu haurrentzat, eskualdea etorkizuneko Covid-19 boladetarako prestatzen den bitartean. Edozein ekaitz harrapatzeko eta haurrak ikasten mantentzeko sistemak eraiki behar ditugu», gaineratu du George Laryea-Adjeik.

Haurrek ikasten jarraituko dutela bermatzeko, UNICEFek hurrengoa eskatzen du:

Gobernuek lehentasuna eman behar diote eskola guztiak modu seguruan berriro irekitzeari, eta, aldi berean, bermatu behar dute haurrek kalitatezko hezkuntza urrunetik jasotzen jarraitu ahal izango dutela, behar izanez gero; gobernuek lehentasuna emango diote maisu-maistren txertaketari, eskolak segurtasunez berriz irekitzen laguntzeko; gobernuek teknologiarako sarbide mugatua edo nulua duten irakasleak prestatu eta hornitu behar dituzte haur eta nerabeengana hobeto iristeko, gailu mugikorrak, telebista, irratia eta material inprimatuak barne hartzen dituzten modalitateen konbinazioaren bide; gobernuek eta emaileek hezkuntzako inbertsioak babestu eta zabaldu behar dituzte, alfabetatzea eta oinarrizko aritmetika barne; sektore pribatuak eta gizarte zibileko erakundeek gobernuekin lan egin behar dute konektibitatea hobetzeko eta ikasleen beharretara egokitutako kalitate handiko urrutiko hezkuntza eleanitzaren edukia sortzeko; ikastetxeetako arduradunek eta hezkuntzako funtzionarioek orientazio handiagoa eskaini behar diete irakasleei, ikasleekin inplika daitezen eta ikasteko hainbat teknika erabil ditzaten; gurasoek eta zaintzaileek laguntza eta orientazio egokiak jaso behar dituzte etxeko hezkuntzarekin jarraitzeko.

Azpimarratu dutenez, gainera, Asiako hegoaldean eskolak ixteak larriagotu egin du jada prekarioa zen egoera. Pandemiaren aurretik ere, eskualdeko haurren ia % 60k ezin zuen testu sinple bat irakurri eta ulertu 10 urte zituztenean. Gainera, 12,5 milioi haur eskolatu gabe zeuden Lehen Hezkuntzan eta 16,5 milioi Bigarren Hezkuntzako lehen zikloan. Gauzak horrela, argi dago UNICEFek eskatutako neurriak aplikatzea lehentasunezkoa izan beharko lukeela.

• Temas
• India
• Islas Maldivas
• Sri Lanka
• euskera