Trumoia nagusi berriz ere NBAn

Galdera bidegabea bezain egokia da. Konparagarriak al dira egungo Thunderrak 2012an finaletara iritsi zirenekin? Ba al dute Gilgeous-Alexanderrek, Holmgrenek eta Giddeyk Westbrooken, Duranten eta Ibakaren maila? Harden ez aipatzearren, hura ere talde hartan baitzegoen. Askorentzat, Oklahomak izan zuen lehen supertalde modernoa. Baina, egia esan, Waden, LeBron eta Boshen garaiak Miamin izan ziren.

Erantzuna agerikoa bezain bidegabea da. Ez, ez dira hobeak. Bakarka ezin da konparaziorik egin. Adin kontua da. Shai kanadar elektrikoa, Chet beti ustekabekoa eta Josh australiar dotorea hasi berriak dira. Aurtengo Thundertarrak lehiaketako hirugarren talde gazteena dira. Rocketsek eta Spursek bakarrik dute batez besteko adin txikiagoa. Eta biak berreraikitzen ari diren frankitziak dira.

Shai Gilgeous-Alexander joko-antolatzaile altua da, 198 zentimetrokoa, bizkorra eta saskiratzaile nabarmena. Denboraldi honetan 30 puntu baino gehiago lortu ditu partidako. NBAn egin duen bosgarren denboraldian lehiaketa lehertu du. Asiako Munduko Txapelketan erakutsi zuen bere momentua bazetorrela. Boskote idealean amaitu zuen eta ez zen MVP izan Schroeder alemaniarraren emanaldi ikusgarriengatik.

Baina nola alderatuko du inork inor Russel Westbrookekin, NBAko historian hiruko bikoitz gehien dituen tipoarekin?

Chet Holmgren da momentuko gizona. Jakina zen hau gertatuko zela. Mutil honen jenioa, Prince kantari ahaztezina bezala Minneapoliskoa zena, bere unibertsitate garaian atera zen argitara. Gonzaga Unibertsitatean urtebete egitea nahikoa izan zen drafteko bigarrena izateko, Paolo Bancheroren atzetik.

Edozein posiziotan jokatzeko gai den hegal pibota da. Adarbakar bat? Zerbait hobea. Wembanyamaren bertsio helduagoa. 2,16 neurtzen du (Pau Gasolek bezala), defentsarako ezohiko adimena du, ia edozein pibot buxatu eta geldiarazteko aukera ematen diona. Gainera, 88 kilo besterik ez ditu pisatzen, eta horrek ia eskolta bat bihurtzen du erasoan. Jokalari txiki bat bezala sartzen da saskiraino baloia eskuetan duela. Eta hiruko lerrotik deabru batek bezala jaurtitzen du. 'Catch and shoot'ean ligako ehuneko onena du.

Orain jendea harritu egiten da, baina unibertsitateko lehen partidan argi utzi zuen dena: 14 puntu, 13 errebote, 7 tapoi eta 6 asistentzia lortu zituen.

Joan den denboraldia lesionatuta igaro zuen. Ez zuen jokatu. Eta badirudi primeran etorri zaiola NBAn presio mediatiko gutxiagorekin sartzeko. Urteko rookie izateko faboritoetako bat da. Duela bi aste, Nuggetsen aurka, iazko txapeldunak, 8 tapoi eta 17 puntu eta 11 errebote oparitu zizkigun.

Noski, nola konparatuko dugu Ibakarekin (bere maiestate Durantula ez aipatzearren) profesionaletan 33 partida besterik jokatu ez baditu?

Triangelua Josh Giddeyk osatzen du. Joko antolatzailea da, zerbait dela esatearren. Bere 203 zentimetroekin perimetro osoan jokatzeko gai da. Aurreko denboraldian hiruko bikoitza lortu zuen jokalari gazteena izateagatik egin zen ospetsu. Gero lesionatu egin zen eta ahaztu egin genuen. Hiru denboraldi NBAn eta beterano batekin alderatuko dugu? Bidegabekeria bat izango litzateke.

Eta hau da, irakurle maitea, Thunder hauei gertatzen zaiena eta haien arrakastaren gakoa (Davis Bertans edo Ousmane Dieng ere taldean daude). Hain dira gazteak, dena dela poza. Inork ez die ezer eskatzen. 2012an, berriz, ia eraztuna irabazi zuen taldeari buruz, porrot egin zuela esan zen.

Orduan, Harden Houstonera joan zen eta han egin zuena historia da. Paul George heldu zen Oklahomak berriro distira egin zezan. Durant Warriors taldera alde egin zuen txapeldun izateko. Westbrook ere joan zen. Eta George bera ere handik lasterrera...

Kontu bat, ez daude orain ia denak Clippersetan? Bai. Durant ez, egia da, baina Kawhi Leonard dute izar moduan. Agian 2012ko Thunderrekin alderatu behar den taldea 2024ko Clipper-ak dira.

• Temas
• Euskera
• Harmailatik (Sergio Eguia)