Secciones
Servicios
Destacamos
Edición
Joan den asteko AEBko hauteskundeak, Donald Trumpen garaipen izugarria baino gehiago -duela lau urteko emaitzak errepikatu ditu, galdu zituenean-, demokraten porrot izugarria izan dira, 10 milioi boto baino gehiago bidean utzi baitituzte.
Beraz, huts egin duen kanpaina izan da, eta, aurrekoetan bezala, demokratek musika, zinema edo telebistako izarrei tira egin diete Kamala Harrisi laguntzeko. Baina oraingoan estrategia honek ez du espero bezala funtzionatu, eta zergatia aztertu behar da.
Litekeena da gutxiengoek eta, oro har, 2008ko krisiaz geroztik pobretutako herritarrek, egungo inflazio astunarekin are gehiago pobretuta daudenek, politikoki ez irudikatzea Taylor Swift, Bruce Springsteen, Beyonce edo Bad Bunny bezalako musikako izarrekin, langile edo behartsu klasearen parte izatetik urrun baitaude.
Ez hori bakarrik, klase baxuenek errealitatetik kanpo ikusten baitituzte pertsonaia horiek. Gauza bera gertatzen da pantailako izarrekin, George Clooney edo Oprah Winfrey bezala, Harrisekin topera egon direnak baina boto nahikorik ez dutenak astindu, jakina denez.
Estrategiak huts egin du, zalantzarik gabe, musikako, zinemako, arteko edo telebistako aurpegi ezagunak mitin guztietan agertu izana. Agian demokratek beste kultura-politika sakonagoak eta handinahiagoak planteatu beharko lituzkete, lau urte barru irabazi nahi badute.
Publicidad
Publicidad
Te puede interesar
Publicidad
Publicidad
Noticias recomendadas
Esta funcionalidad es exclusiva para suscriptores.
Reporta un error en esta noticia
Comentar es una ventaja exclusiva para suscriptores
¿Ya eres suscriptor?
Inicia sesiónNecesitas ser suscriptor para poder votar.