Zertan dabiltza Europako sozialdemokratak?

Europa gerrarako prestatzen ari da. Edo, behintzat, hori da Europako lider handi guztiek utzi nahi duten mezu argia. Ahal duen bakoitzean, Macronek Ukrainara tropak bidaltzeko aukera benetakoa dela ziurtatzen du, Von der Leyenek gatazka baten mehatxua inoiz baino gertuago dagoela azpimarratzen du, eta Margarita Roblesek, Espainiako defentsa ministroak, mehatxua erabatekoa dela ziurtatu zuen joan den igandean egindako elkarrizketa batean.

Gerra giroa ziurgabetasuna nagusi den Europan zabaltzen ari da. Putinek joan den igandean berretsi zuen bere presidentetza hauteskunde-fartsa batean, eta Europako hauteskundeen ibilbidean sozialdemokraten, liberalen eta popularren arteko diskurtsoa ia ezin da bereizi. Asteak aurrera joan ahala, Errusiaren aurka funtsezko eremua galtzen ari den Ukrainari azken ondorioetaraino laguntzen jarraitzeko beharra azpimarratzen dute guztiek.

Mendebaldeak Ukrainari laguntza estrategikoa, ekonomikoa eta militarra eman dion arren, ezinezkoa dirudi askoz hobeto prestatutako errusiar armadaren aurka tropak bidali gabe irabaztea. Ezta arma nuklearrak dituen Putin bati aurre egin diezaiokeenik ere. Errealitate horren aurrean, bi aldeen arteko negoziaziorako deia egiten duten ahotsak falta dira. Uneren batean iritsiko den negoziaketa horretan, ukrainarrek lurralde-lagapenen bat jarri beharko dute mahai gainean, eta Errusiak ondoko herrialdearen autonomia errespetatzeko konpromisoa hartuko du. Beste bide batetik jotzeak mundua hondamendira bideratzea esan nahi du. Azken finean, indarraren erabilera da historikoki nazioarteko ordenak antolatu duena. Eta mugak ere marraztu ditu.

Ekosistema honetan, alderdi handiak diskurtso belikoan murgilduta daudela, ulertezina da Europako sozialistak, Pedro Sanchez buru dutela, bigarren Mundu Gerraren ondorengo arrisku-egoera handienera daraman belizismotik urrun ez egotea. Horrek ez du esan nahi Ukrainara armak bidaltzetik aldendu behar denik, Ukrainaren negoziazio-ahalmena handitzeko beharrezkoak baitira, baina bake-konferentzia baterako oinarriak jartzen hasi beharko lukete.

AEBetako kanpo-politikaren jarraipen akritikoak, NATOren bitartez Europan presentzia handitzea bilatzen duenak, alderdi handienetako baten kontrapuntua ere behar du. Arriskua ez da soilik Trumpek azaroko hauteskundeak irabaztea, baizik eta Bidenek EB eranskin gisa berrestea eta erabiltzen jarraitzea. Horretarako, Europako autonomia estrategikoa handitzeko, ziur aski, beharrezkoa izango da berriz armatzea. Baina disuasio-helburu batekin, eta ez kontinentea hondamendira eramango lukeen gatazka batean sartzearekin.

• Temas
• Euskera
• Ibili munduan
• Mundua