Gero eta hurbilago dagoen gerra

Ukrainako gerra Berlingo harresiaren erorketa bezain garrantzitsua da Europarentzat. Bi urtetan, gatazkak hilda zegoen NATO berpiztea lortu du (Emmanuel Macronek ziurtatu zuen bezala), eta EBko herrialde gehienek defentsan egindako inbertsioa handitzeko beharra onartzea eragin du. Hala ere, azken asteetan gatazka azkartu egin da eta Europako agintariek ohartarazi dute ezin dela baztertu eskala handiko gerra bat.

Hala adierazi zuen Emmanuel Macronek, NATOk Ukrainara tropak bidaltzea ezin zela baztertu esan zuenean. Ildo beretik mintzatu zen Von der Leyen ere, Europako herrialdeei gerra handiago baterako prestatzeko eskatu zienean, bi urtetan munizio-ekoizpena bikoiztea helburu hartuta. Erretorika belizistatik irteten diren buruzagi komunitarioen artean inolako ahotsik gabe, kasurik onenean Europak Ukrainari laguntza militarrak mugarik gabe ematen jarraitzera behartuta dirudi akordio batera iristeko, bere eragin diplomatikoa erabili beharrean, eta okerrenean, Europako lurzoruan gatazka batera iristeko.

Hala ere, Estatu Batuek eskatzen duten defentsako gastua BPGren % 2ra igotzeko eskakizuna ez da berria. Izan ere, ia presidente amerikar guztiek egin duten eskakizuna da. Hala ere, Donald Trumpen adierazpenekin (NATOn duen parte-hartzea handitzen ez bada, Europa bakarrik uzteko mehatxua egin du), ikuspegi berri bat iritsi da: Europa AEBtik haratago bizitzeko prestatu behar dela.

Mundua gero eta arriskutsuagoa da, gero eta eragile gehiago ditu eta Europar Batasunari eraso egiteko aukerak gero eta gehiago dira. Horregatik dauka zentzua autonomia militar bat prestatzeak Estatu Batuetako ezegonkortasunaren aurrean. Baina, bestalde, ez du zentzurik norabide horretan ibiltzea AEBen kanpo politikari jarraipen akritiko bat eginez. Izan ere, gainbehera politiko argian dagoen herrialdea da, bere hegemonia bakarrik indar militarrari esker eutsi ahal diona.

NATO ekialderantz hedatzea Europarentzat kaltegarria den politika baten emaitza da. Bazkideek defentsarako gaitasun gutxi gehitzen duten bitartean, errusiarren mehatxua areagotzen dute. Estatu Batuetako posizioetara erabat lerrokatuta egotea onuragarria da Etxe Zuri gero eta isolatuago batentzat. Estatu Batuek lortu dute Europak berea erostea errusiar energia merkearen ordez, AEBekiko mendekotasuna handituz eta Europako ekoizleei kalte eginez. Gainera, Ekialde Hurbileko jarduerekin gertatzen den bezala, gatazkaren ondorio zuzenenak, hala nola errefuxiatuen krisia, ez dira Amerikako lurretara iristen.

AEBetako estrategiak markatutako Europako kanpo-politikaren aurrean, EBk independentzia estrategikoa handitu beharko luke. Baina Etxe Zuria nork okupatzen duen alde batera utzita egin beharko luke, eta ez bakarrik arlo militar batean, baizik eta ahaleginak bide diplomatikoetara bideratuz.

• Temas
• OTAN
• Europa
• Rusia
• Ucrania
• Euskera