Finlandiaren sarrera

Errusiak Ukraina inbaditu zuen bere eragin-eremua handitzeko eta NATOn sar ez zedin. Hala ere, erabaki horren ondorioak nahi ez zituenak izan dira: erakunde militarra berpiztu dute, baita Finlandiaren atxikimenduarekin muga handitu ere. Jens Stoltenberg NATOko idazkari nagusiak adierazi zuen bezala, kontrako efektua lortu dute. Hala ere, eta azken egunetako maniobra militar errusiarrak ikusita, honek gatazka zentzuzko irtenbide batetik urruntzen du.

Garai batean Charles de Gaulle bezalako politikariek eta duela denbora gutxiago Josep Borrell bezalako beste batzuek nahi zuten Europako segurtasun-mekanismoa NATOn lurperatuta geratu da, 31. kidea onartu ondoren. Finlandia denbora errekorrean sartu da erakundean, beste behin ere Gorvachovi erakundea ekialderantz ez hedatzeko mendebaldeko promesa bete gabe.

Gerra-giro horretan, finlandiarrek, hiru urtetan pasa dira, NATOri % 30eko babesa ematetik, % 70ekoa ematera, neutraltasun-politika bertan behera utzita. Argi dago Errusia benetako mehatxua dela, nahiz eta bere bizilagunak ezegonkortzeko gaitasuna eta inteligentzia militarrarekin espazio posovietikoan eragiteko gaitasuna galdu duen. Den den, ez dirudi Errusia mehatxu nagusitzat jotzen duen NATO bezalako erakunde bati atxikitzeak mehatxu hori uxatzeko balio duenik. Are gutxiago NATOk beste herrialde batzuekin lankidetzan aritzeko gaitasuna erakutsi duenean.

Finlandiak, Errusiaren mehatxuaren aurrean Bigarren Mundu Gerraren ondoren bere errefortzu militarra gelditu ez zuenak, gaitasun militarrak emango dizkio NATOri. 23.000 soldadu besterik ez dituen arren, 900.000 erreserbista ditu, soldadutza derrigorrezkoa baita. Posizioz, San Petesburgetik 400 kilometrora, aliatu giltzarri bezala agertzen da Errusiarekin etorkizunean izango duen gatazkan.

Hala ere, ezin da ahaztu AEBetako kanpo-politikaren benetako etsaia China dela, eta ez Errusia. Horrela, Washingtonek gerra hau erabiltzen du Europan eragiteko gaitasuna handitzeko, erakunde militarraren bidez. Gasaren eta lehengaien salmenta funtsezkoa da Europar Batasunak (EB) duen mendekotasuna handitzeko, ahaztu barik Txina merkatariza-bazkide nagusia dela.

Errealitate berri horrek Europar Batasunaren barne-politika ere berrantolatu du. Horrela, eskuin muturreko politikariak, hala nola Giorgia Meloni edo Mateusz Morawiecki, Europako adostasunean sartzen dira NATOn parte hartzea naturaltasunez onartzen badute. Derrigortasun hori Europako ezkerrera ere eraman da, Kremlinetik urrunduz. Dena den, Europako sozialdemokraten segurtasun-proiekturik eza nabarmentzen da, NATOrekin eta Estatu Batuekin bat egiten duena.

• Temas
• OTAN
• Finlandia
• China
• Rusia
• Euskera