Arrazolako bide berdearen eta inguruko harrobien historian murgiltzeko prest?

Anboto mendiaren azpian Arrazolako bide berdea dago. Zaila da imajinatzea duela mende bat baino gehiago mineralez betetako tren batek egunero zeharkatzen zuela harana Durangoko norabidean. Ibilbidea seinaleztatuta eta informazio-kartelez beteta dago. Gainera, Arrazola errekatxoa bidaian osoan izango dugu ondoan.

Hasiera Apatamonasterion dago. Zubi txiki bat zeharkatu ondoren, bideari buruzko informazio osotua duen panel bat aurki daiteke. Ondo egokitutako ibilbidea da. Lehenengoa eta bigarrena oso hurbil daude, eta errekaren eta inguruko lur-mugen berri ematen dute.

Aurrera jarraituz, Atxondoko eraikinen artean aurki daiteke balio historiko handiko lehen baserria, baso hostotsu bat zeharkatu ondoren. Inguruko zaharrenetakoa da, XVII. mendekoa, barroko estilokoa. Puntu honetara ailegatzen direnak Marzana auzoan egongo dira. Hemen San Martin eliza dago eta, bere ondoan, bailarako familia boteretsu batena izan zen Erdi Aroko dorrearen aztarnak. Ibaiaren beste ertzean, ur-errota baten egitura zaharkitua ere ikus daiteke.

Lehen bidegurutzea igaro ondoren, larreen eta fruta-arbolen artean, atsedenleku bat aurkituko da, piknik-mahai batzuekin eta iturri batekin. Arnasa hartzeko leku paregabea da. Bertan komunak ere badaude. Bide berdeari izena ematen dion erreka zeharkatzen duen zubia pasatu ondoren, paisaia irekiko da eta Anboto mendiaren panoramika ikusgarriarekin topo egingo da. Bideak Atxondo bailaran barneratzen jarraituko du.

Puntu honetara iristen direnek hiru kilometro eginda izango dituzte, ibilbidearen erdia baino gehiago. Beste bidegurutze bat igaro eta Santiago ermita ezkerretara utzi ondoren, pinudiko bideari ekin behar zaio. Toki horretan beste informazio-panel bat egongo da, Kantauriko mendietako zuhaitz bereizgarrienak identifikatzen dituenak. Pinuditik irten ondoren, 1331 metroko altuera duen Anbotoko kareharrizko mendigunea eta Anbotoko Mari kobazulo ospetsua ikusiko dira.

Arrazola auzoa hurbil dago. Ongietorria elizaren dorreak ematen die bisitariei. Aurrerago, Ibarrako errota hidraulikoa dago, XVIII. mendekoa; eta Atxondoko erroten garapen garrantzitsuaren aztarna da. BI-4332 errepidea zeharkatzen duen azken bidegurutzea igaro ondoren, Oiargane baserria dago, Bizkaiko zaharrenetakoa, 1519koa.

Oilo etxalde bat atzean utzi ondoren, azken zatiari ekingo zaio. Laster agertuko da San Rokeren ermita. Bideak aurrera jarraitzen du Errotabarri harrobi zaharraren leku berean dagoen atsedenlekura iritsi arte. Bertan meatze-bagoneta dago, ibilbide osoan bakarra dago, eta iraganean bideak izan zuen funtzioa gogoratzen du.

• Temas
• Atxondo
• Euskera
• Vías verdes
• Mendia