Kamerak eta ostikadak

«Berdegunean gertatzen dena bertan geratzen da». Garai homerikoetan egindako zina zen, futbolariak brontzez eta lokatzez ekipatuta joaten zirenekoa. Garaiak aldatu dira geroztik. Nonahiko kamerek eta droneek agerian uzten dituzte ez bakarrik penaltiak eta eskuek desbideratutako baloiak, baita jokalarien ostikada itsusiak eta joko zikina ere. Badira urte batzuk jokalariek, beren artean hitz egiten dutenean, eskuak ahora eramaten dituztela mikroen eta kameren leialtasun fonografikoari iskin egiteko. Walkie-talkie batez ari balira bezala. «Alfa, Bravo, Charlie, Tango…». Edozer antzeman daiteke gaur egun, eta jokalariak horretaz jabetuta daudenez, ez dute «hitzez kanpo» geratu nahi kameren aurrean. Aitorlekuan baleude bezala mintzo dira denak. Horregatik egiten zait harrigarria ostikaden eta falten kontua.

Zuetako askok ikusiko zenuten Eurokopako Espainiaren eta Alemaniaren arteko partida. Kroosek Pedri lesionatu zuen destenorean emandako zartako baten ondorioz. Epaileak txartel horia barkatu zion. Kroosek, ordea, suminduta goratzen zituen behin eta berriz eskuak, aurkaria ukitu ez zuela adierazteko, errugabea zela baieztatzeko. «Bakarrik erori da eta», esan nahiko balu bezala. Ahaztuko zitzaion, nonbait, kamerek dena jasotzen dutela. Kode deontologiko berri hauekin, jokalariek hitzak ezkutatzen dituzte, ez, ordea, ostikada itsusiak eta amarrukeriak. Hizkuntzarekin joko garbiarekin baino kezkatuago dabiltzala ikusita, hobe leudeke bertso txutxu-mutxu isilean eta kolpe zerririk jo gabe.