Udazkena Himalaian (III)

Hiri txiki hori arin zeharkatzen saiatzen bagara ere, ezin da. Luzeegia da, ehunka denda daude toki guztietan. Maremagnum horretatik, anabasa horretatik pasatu ostean, gure bazterrera heldu ginen. Eta bai, zorionez, bazter batean zegoen gure kanpamentua, jende paketa horrengandik nahiko urrun, apartaturik, isiltasuna maite dugunontzat gozagarri.

Manasluko glaziar zaharraren aurren geunden eta glaziarra benetan oso prehistorikoa zen, zaharregia agian. Egunero eskamaren bat askatzen zuen azantza triste batekin. Eta ni tristeago sentitzen nintzen izan genituen tenperatura altu haiek kalte itzela egingo ziotelakoan. Eta hala izan zen, egunero apurtu egiten zen bere agurra zaratatsuagoa eginez. Glaziar hura desagertzen eta hiltzen ari baitzen eta gu guztiok heriotza horren lekukoak izan ginen bolada batez.

Betiko legez, lehen egunetan toki berezi hartan egokitzeko eta kokatzeko ahaleginak egiten ditugu, izan ere, datozen asteetan gure etxea izango da. Nor bere dendaren jabe egiten da, eta haraino eraman ditugun traste guztiak, modu batean edo bestean, kaos ordenatu batean ezartzen saiatzen gara. Ni nahikoa ordenatua naiz lehen saio horretan, eta gauza guztiek bere tokia hartzen dute. Ez nau ezerk ere molestatzen, eta dena eskura izaten dut. Pozik nago hala izaten denean. Geroago, hurrengo asteetan, kontua konplikatu egiten da, eta kaosa askoz kaotikoago bilakatzen da, baina tira! Ez gara perfektuak!

Lehen egunetan Puja zeremonia egiten da. Bertako jainkoei mendi horretan gora ibiltzeko baimena eskatu egiten zaie. Sherpen tradizioan errespetu handiko kontua da, haiek ez baitira eskakizun hau egin barik mendira abiatzen ausartzen.

egun hartan, lama batek hainbat errezo eta mantra irakurri egin zituen, adaxka batzuk sute txiki batean erretzen ziren bitartean. Geroago, sherpek otoitz oihalak zabaldu zituzten kanpamentuaren gainean, denboraldi baterako han bizi behar ginenok babestuta egon gintezen.

Jainkoen aurrean eskaintzak egin genituen, eta alkohola (jainkoei gustatzen zaie), gailetak, arroza, goxokiak eta bestelako gutiziak pilatu ziren aldarearen aurrean, espedizioan erabil behar genuen materialarekin nahastuta, dena bedeinkaturik izan zedin.

Gero bazkari legea egin genuen gustura, Gopal gure sukaldariak ederki prestaturik, pastel eta guzti.

Mendia aurrean genuen, sasoi perfektuan geunden, jainkoen baimena genuen, ...dena gure alde, dena, gauza inportante bat izan ezik: eguraldia. Montzoiak ez zuen alde egin nahi eta lehen egunetan izan genuen euriak ez gintuen espedizio osoan zehar abandonatuko.